fbpx

Bartłomiej Achler

adwokat

Jestem prawnikiem branży medycznej. Zabezpieczam prawne interesy podmiotów leczniczych i przedstawicieli zawodów medycznych.
[Więcej >>>]

Skontaktuj się

Jednym z ważnych elementów opieki prawnej nad placówkami medycznymi są prawne aspekty dotyczące zatrudnienia. Z kolei częstym dylematem właścicieli tych placówek jest: „Jak zatrudnić lekarza?”, a ściślej – jaki rodzaj umowy wybrać?

Doradzając podmiotom leczniczym w całym kraju obserwujemy, że najpopularniejszą formą zatrudnienia lekarzy w komercyjnych placówkach medycznych jest umowa cywilnoprawna.

W zależności od tego, czy lekarz prowadzi działalność gospodarczą, czy nie, umowa ta może przybrać postać kontraktu B2B (business to business) lub „zwykłego” zlecenia.

Z kolei na umowę o pracę może liczyć głównie personel administracyjny i techniczny.

Kontrakt B2B z lekarzem 

Zarówno kontrakt B2B, jak i tzw. „zlecenie” są w gruncie rzeczy umowami o świadczenie usług, zazwyczaj – usług medycznych. Choć oczywiście nie tylko – kierownicy medyczni, czy rejestratorki również są często zatrudniani na podstawie takich właśnie kontraktów. Do obu tych umów stosuje się też przepisy kodeksu cywilnego o zleceniu.

Podstawowa różnica między tymi umowami jest taka, że kontrakt B2B (czyli Business 2 Business) zawierany jest pomiędzy przedsiębiorcami. Jednym z nich jest Twoja placówka medyczna, drugim – lekarz prowadzący działalność gospodarczą, mający zarejestrowaną indywidualną praktykę lekarską i świadczący usługi na rzecz Twojego podmiotu.

Jeżeli więc chcesz zatrudnić lekarza, który prowadzi działalność gospodarczą, ma zarejestrowaną praktykę zawodową i w ramach tej praktyki będzie diagnozował i leczył Twoich pacjentów – wówczas zawrzesz kontrakt B2B.

Umowa z lekarzem o świadczenie usług medycznych (B2B) - wzór

Wzór umowy kontraktowej z lekarzem w formule B2B (w ramach działalności gospodarczej lekarza)

Jak zatrudnić lekarza bez działalności gospodarczej?

Jeżeli natomiast  lekarz nie prowadzi działalności gospodarczej, możesz zatrudnić go na tzw. „zleceniu”. Piszę „tzw.” ponieważ nie jest to typowa umowa zlecenia, lecz umowa o świadczenie usług. Stosujemy jednak do niej przepisy o zleceniu.

Kontrakt B2B oraz zlecenie od strony prawnej niewiele się różnią. To w zasadzie ten sam typ umowy, czyli umowa o świadczenie usług medycznych.

Najważniejsza różnica dotyczy sposobu rozliczania i księgowania usług (przy umowie B2B – faktury, przy zleceniu – rachunek). Przy zleceniu na Tobie ciąży też obowiązek odprowadzania składek na ZUS, czy zaliczek na podatek dochodowy, podczas gdy przy kontrakcie B2B to pracownik (czy raczej wykonawca/zleceniobiorca) robi to sam.

Umowa z lekarzem o świadczenie usług medycznych (ZLECENIE) - wzór

Wzór umowy zlecenia z lekarzem nieprowadzącym działalności gospodarczej

30 tysięcy złotych za obejście przepisów

Do umów cywilnoprawnych nie stosujemy przepisów prawa pracy. Nie możesz jednak zastąpić umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy. Nie wolno Ci zatrudnić lekarza (lub kogokolwiek innego) na podstawie umowy cywilnoprawnej, jeżeli relacja pomiędzy Twoją placówką, a „pracownikiem” ma cechy stosunku pracy.

Naruszenie tego zakazu jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika i może skończyć się dla Ciebie grzywną, której maksymalna wysokość wynosi obecnie 30 tys. złotych.

Niemniej, w orzecznictwie Sądu Najwyższego jednoznacznie przesądzono, że praca lekarzy, czy pielęgniarek może być wykonywana również na podstawie umowy cywilnoprawnej. Decydujące znaczenie zawsze mają jednak konkretne warunki zatrudnienia i ustalenie, czy zatrudnienie nie ma jednak cech stosunku pracy, takich jak np. stosunek podległości i wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy…

Kontrakt cywilnoprawny z lekarzem – co wpisać do umowy?

Sama umowa cywilnoprawna (zarówno b2b, jak i zlecenie) jest zawierana w warunkach tzw. swobody umów. W dużym uproszczeniu oznacza to, że możesz umowę np.  z lekarzem ukształtować w sposób swobodny, nieskrępowany takimi regulacjami, jakie narzuca np. kodeks pracy.

Możesz zatrudnić lekarza na podstawie umowy cywilnoprawnej i nie tylko swobodnie określić zakres obowiązków umownych, ale także ustalić np. sankcje za ich niewykonywanie (np. kary umowne). Nie jesteś również skrępowany postanowieniami Kodeksu pracy co do okresu obowiązywania umowy czy okresów jej wypowiedzenia itp.

Jedyne, o czym musisz pamiętać to zakaz wpisywania do umowy treści sprzecznych z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Przykładowo, nie możesz zwolnić lekarza z obowiązku świadczenia usług zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, czy z obowiązku prowadzenia dokumentacji medycznej….

Ostrożnie z wypowiedzeniem umowy

W przypadku umów o świadczenie usług zarówno zleceniodawca, jak i zleceniobiorca mogą wypowiedzieć umowę w każdym czasie. Jednak jeżeli wypowiedzenie zlecenia następuje bez ważnego powodu – ten kto wypowiada umowę, powinien naprawić szkodę wyrządzoną drugiej stronie wskutek wypowiedzenia umowy.

Przykład: Zawarłeś kontrakt B2B z lekarzem i zawarłeś w nim 3-miesięczny okres wypowiedzenia. Lekarz jednak wypowiada kontrakt ze skutkiem natychmiastowym (bez żadnego uzasadnienia). Wypowiedzenie takie będzie co prawda skuteczne, ale jeżeli w związku z takim „natychmiastowym” rozwiązaniem umowy, Twoja placówka poniosła szkodę (np. utrata przychodów, odejście pacjentów) lekarz będzie zobowiązany do naprawienia wyrządzonej Ci szkody.

Oczywiście w takim przypadku może się okazać konieczne skierowanie sprawy do sądu. Żeby jednak ułatwić sobie windykację należności, możesz w umowie zawrzeć np. postanowienia dotyczące kar umownych oraz możliwość ich potrącenia z wynagrodzenia. W kontrakcie B2B i zleceniu możesz wprowadzić takie zapisy, w przeciwieństwie np. do umowy o pracę, w której kary umowne są niedopuszczalne.

Kary umowne w kontrakcie z lekarzem

Jeżeli chcesz zatrudnić lekarza na podstawie umowy cywilnoprawnej, pamiętaj, że zarówno w kontrakcie B2B i zleceniu możesz zawrzeć postanowienia „dyscyplinujące”. Chodzi tu przede wszystkim o kary umowne.

Możesz więc, przykładowo, zastrzec karę umowną za nieprawidłowe prowadzenie dokumentacji medycznej, nieterminową i nierzetelną realizację usług, naruszenia wewnętrznych procedur i regulaminów itp.

Pamiętaj tylko, że kara umowna nie może być zbyt wygórowana – nie możesz na niej zarabiać. Jej wysokość musi być adekwatna do przewinienia.

Odpowiedzialność za błąd medyczny przy kontrakcie cywilnoprawnym

W realiach placówek medycznych nie bez znaczenia jest również solidarna odpowiedzialność placówki i pracownika w przypadku umowy B2B czy zlecenia.

Co oznacza taka solidarna odpowiedzialność? W przypadku np. błędu medycznego odpowiada zarówno placówka, jak i lekarz, który zawinił. Oznacza to, że pacjent może skierować roszczenie

  • tylko przeciwko placówce
  • tylko przeciwko lekarzowi
  • przeciwko placówce i lekarzowi

Zaspokojenie roszczeń pacjenta przez którąkolwiek ze stron, zwalnia drugą stronę z odpowiedzialności. Strona która „spłaciła” pacjenta może jednak domagać się od drugiej strony tzw. regresu.

Przykład: Jeżeli Twój podmiot leczniczy dokonał zapłaty na rzecz pacjenta, może on domagać się od lekarza zwrotu tej kwoty w takiej części, w jakiej wynika to z łączącej ich umowy. Jeżeli w umowie tego nie określiłeś – wówczas odpowiadacie w częściach równych.

Zasady rozliczeń w przypadku wyrządzenia szkody pacjentowi również możesz dość swobodnie uregulować w kontrakcie B2B czy zleceniu. Jest to istotna różnica w porównaniu np. z umową o pracę i to różnica zdecydowanie na korzyść placówki medycznej.

Umowy z personelem podmiotu leczniczego (PAKIET)

Pakiet Umowy z personelem podmiotu leczniczego Wzory z instrukcją.

Jak ustalić wynagrodzenie w kontrakcie z lekarzem?

Zarówno kontrakt B2B jak i zlecenie opierają się na założeniu, że wynagrodzenie przysługuje za usługi rzeczywiście zrealizowane. Możesz umówić się na ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne, ale najczęściej spotykane modele wynagradzania to:

  • konkretna stawka za daną usługę (np. konsultację, czy określony zabieg),
  • stawka godzinowa,
  • procent od ceny usługi, jaką zapłacił pacjent

Ważne! W przypadku umów cywilnoprawnych nie mają zastosowania przepisy ustawy o sposobie ustalania minimalnego wynagrodzenia w podmiotach leczniczych.

Natomiast musisz pamiętać, że zarówno kontrakt b2b jaki i „zlecenie” – są objęte przepisami ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Jak zatrudnić lekarza i dlaczego na umowie cywilnoprawnej

W realiach placówek medytcznych, zwłaszcza małych i średnich, przy zatrudnianiu personelu medycznego najlepiej sprawdzają się właśnie umowy cywilnoprawne.

Często jest tak, że personel medyczny pracuje w kilku placówkach równocześnie. Lekarze, pielęgniarki, czy fizjoterapeuci mają zarejestrowane własne praktyki zawodowe i po prostu świadczą usługi dla różnych podmiotów. W takim przypadku najlepiej sprawdzają się umowy cywilnoprawne. Z jednej strony pozawalają na elastyczne ukształtowanie warunków współpracy, z drugiej – są najbardziej adekwatne do charakteru tej współpracy.

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:

tel.: 600 266 691e-mail: bartlomiej.achler@prawodlazdrowia.pl

Personel placówki medycznejPersonel placówki medycznej to najważniejszy element tego biznesu. Rekrutacja zespołu stanowi poważne wyzwanie dla właściciela, czy menadżera placówki.

Już samo znalezienie odpowiedniej klasy specjalistów nie jest łatwe. Musisz również pamiętać o prawnych aspektach rekrutacji.

Prowadząc podmiot leczniczy masz obowiązek zapewnić udzielanie świadczeń zdrowotnych wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny oraz spełniające wymagania zdrowotne określone w odrębnych przepisach. (art. 17 u.d.l.).

Wolisz słuchać? Posłuchaj odcinka podcastu „Prawo dla zdrowia”

Świadczenia zdrowotne tylko dla zawodów medycznych

Do udzielania świadczeń zdrowotnych w swojej placówce możesz zatrudnić wyłącznie osoby wykonujące zawody medyczne.

Chodzi tu przede wszystkim o:

  • lekarza
  • lekarza dentystę
  • pielęgniarkę
  • położną
  • diagnostę laboratoryjnego
  • fizjoterapeutę
  • ratownika medycznego.

Rzecz jasna nie tylko. Nie każdy zawód medyczny ma „własną” ustawę.

Aktualnie procedowany jest również projekt ustawy o niektórych zawodach medycznych, która będzie regulować zasady wykonywania takich zawodów jak:

  • asystentka stomatologiczna
  • dietetyk
  • elektroradiolog
  • higienistka stomatologiczna
  • logopeda
  • masażysta
  • opiekun medyczny
  • optometrysta
  • ortoptystka
  • podiatra
  • profilaktyk
  • protetyk słuchu
  • technik dentystyczny
  • technik farmaceutyczny
  • technik ortopeda
  • technik sterylizacji medycznej
  • terapeuta zajęciowy.

Wymagania zdrowotne dla personelu placówki medycznej

Zgodnie z przepisami prawa pracy masz obowiązek skierować osobę przyjmowaną do pracy na tzw. wstępne badania lekarskie.  Jako pracodawca nie możesz dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku.

Musisz zatem skierować każdego nowoprzyjmowanego pracownika swojej placówki na tzw. wstępne badania lekarskie. Musisz również pamiętać o wykonywaniu badań okresowych już w trakcie trwania zatrudnienia.

Jeżeli zatrudniasz personel placówki medycznej na podstawie umowy zlecenia, czy kontraktu B2B, nie musisz kierować pracowników na badania wstępne. Personel taki jednak musi wykonać badania sanitarno – epidemiologiczne.

Wynika to z przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych. W przypadku personelu medycznego ryzyko przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej jest wyższe niż przeciętne. Stąd też konieczność wykonania takich badań.

Szczepienia przeciwko COVID-19

Przepisy covidowe wprowadziły obowiązek szczepień przeciwko COVID-19.

Obowiązek ten obejmuje m.in.:

  • osoby wykonujące zawód medyczny w podmiotach wykonujących działalność leczniczą
  • osoby wykonujące w podmiotach wykonujących działalność leczniczą tzw. czynności zawodowe – czyli w praktyce cały Twój personel
  • studentów kształcący się na kierunkach medycznych.

Formalne uprawnienia personelu medycznego

Zatrudniając personel medyczny musisz pamiętać o tym, żeby zweryfikować formalne uprawnienia do wykonywania zawodu. w szczególności ustal, czy dany kandydat w ogóle ma przyznane prawo wykonywania zawodu. W tym celu najprościej  będzie jeżeli zajrzysz do:

Wszystkie prowadzone są przez właściwe organy samorządów zawodowych i dostępne są online. Dokumenty, takie jak np. dyplom ukończenia studiów, dyplom specjalizacyjny oraz prawo wykonywania zawodu powinieneś dołączyć do umowy i włączyć do dokumentacji pracowniczej. Przydadzą się w trakcie kontroli z urzędu wojewódzkiego.

Unikaj dyskryminacji w rekrutacji

Niedopuszczalne jest nierówne traktowanie pracowników ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.

Zakaz dyskryminacji dotyczy podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej lub zawodowej, w tym w szczególności w ramach stosunku pracy albo pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej. A zatem dotyczy nie tylko personelu na tzw. etacie, ale również  personelu tzw. kontraktowego, zatrudnionego na podstawie umowy B2B, czy zleceniu.

Rekrutuj zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji

Uważaj również , żeby przy rekrutacji nie dopuścić się czynu nieuczciwej konkurencji. Pisałem o tym w tym >> wpisie na blogu.

RODO w rekrutacji personelu placówki medycznej

Proces rekrutacji to również przetwarzanie danych osobowych kandydata.

Art. 22(1) kp.

Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:

1) imię, nazwisko,

2) imiona rodziców,

3) data urodzenia,

4) adres zamieszkania,

5) dane o wykształceniu, umiejętnościach, doświadczeniu zawodowym (ukończonych studiach, specjalizacji, prawie wykonywania zawodu, certyfikatach i świadectwach)

Pamiętaj więc, żeby nie pobierać od kandydata zbyt wielu danych, zgodnie z zasadą minimalizacji danych. Szerszy zakres danych może być przetwarzany wyłącznie za zgodą kandydata.

Nie zapomnij też o zrealizowaniu obowiązku informacyjnego z RODO.

W kolejnym wpisie przedstawię Ci możliwe formy zatrudnienia personelu placówki medycznej.

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:

tel.: 600 266 691e-mail: bartlomiej.achler@prawodlazdrowia.pl

Czy podmiot leczniczy może prowadzić inną działalnośćWiele spośród placówek medycznych, jakie nasza kancelaria ma pod swoją opieką, oprócz działalności leczniczej prowadzi również inną aktywność biznesową.

Czy wiesz, że podmiot leczniczy może wykonywać inną działalność i nie musi ograniczać się do udzielania świadczeń zdrowotnych?

Biznes na kilku nogach

Czy wiesz, co łączy te firmy?

  • Fabryka Łożysk Tocznych – Kraśnik S.A.
  • Zakłady Mięsne Łuków S.A.
  • Wojskowe Zakłady Uzbrojenia S.A.
  • J.W. Construction Holding S.A.

Każda z nich wykonuje działalność leczniczą i jest wpisana do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą. Jak  możesz się domyślić, działalność lecznicza nie jest głównym przedmiotem ich działalności.

Już jednak choćby te przykłady pokazują, że aktywność stricte medyczna nie musi być Twoim jedynym przedmiotem działalności. Oraz to, że podmiot leczniczy może wykonywać inną działalność, niż lecznicza.

Co to jest zakład leczniczy?

Podmiot leczniczy wykonuje działalność leczniczą za pomocą „zakładu leczniczego”. Jest to tzw. „zespół składników majątkowych”, służących do wykonywania określonego rodzaju działalności leczniczej. Żeby zatem prowadzić działalność leczniczą, musisz wyodrębnić w strukturze swojej firmy właśnie zakład leczniczy.

Zakład leczniczy stanowi z kolei tzw. jednostkę lokalną w rozumieniu ustawy o statystyce publicznej. Oznacza to, że stanowi on pewną zorganizowaną całość, ma własny, odrębny adres oraz co najmniej jedna osoba wykonuje w nim określoną działalność. W tym wypadku będzie to działalność lecznicza.

Upraszczając – zakładem leczniczym będzie Twoja klinika, przychodnia, gabinet, czyli to miejsce, w którym, co do zasady, udzielasz świadczeń zdrowotnych.

Pamiętaj też, że zakładając podmiot leczniczy musisz uzyskać numer REGON dla swojego zakładu leczniczego. Pisałem o tym >>> tutaj.

Czy podmiot leczniczy może wykonywać inną działalność w zakładzie leczniczym?

Ogólna zasada jest taka, że w zakładzie leczniczym wykonywana jest działalność lecznicza. Innymi słowy – udzielasz tam świadczeń zdrowotnych. Czy jednak możesz tam prowadzić inną działalność?

Zgodnie z ustawą, w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych można prowadzić inną działalność, niż działalność lecznicza, jednak pod jednym warunkiem. Działalność ta nie może być uciążliwa dla pacjentów lub dla przebiegu leczenia.

Jest to sformułowanie dość ogólne. Generalnie jednak podmiot leczniczy może prowadzić inną działalność również w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych. Do każdej dodatkowej działalności musisz jednak podchodzić indywidualnie, mając na uwadze przede wszystkim bezpieczeństwo pacjenta i jakość udzielanych świadczeń.

Pamiętaj też, że działalność leczniczą musisz wykonywać z zachowaniem odpowiednich wymogów sanitarnych. Twój podmiot leczniczy może prowadzić inną działalność niż lecznicza wyłącznie pod warunkiem, że nie ucierpi na tym bezpieczeństwo sanitarne w Twojej placówce.

Nie każda działalność jest dozwolona

Od powyższej reguły jest jeden wyjątek. Ustawa stanowi wprost, że w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych nie możesz świadczyć usług pogrzebowych. Nie możesz ich również reklamować.

Zakładam jednak, że ten wyjątek może stanowić dla Ciebie raczej ciekawostkę. Żaden z podmiotów leczniczych, jakie mamy pod swoją opieką, opcji oferowania lub reklamy tego rodzaju usług nawet nie rozważał 🙂

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:

tel.: 600 266 691e-mail: bartlomiej.achler@prawodlazdrowia.pl

Kto może założyć podmiot leczniczy?

Bartlomiej Achler04 września 2022Komentarze (0)

Kto może założyć podmiot leczniczyW ciągu pierwszych ośmiu miesięcy 2022 roku w kancelarii ACHLER założyliśmy blisko 20 nowych podmiotów leczniczych w całym kraju. Nie zawsze, choć najczęściej, były to placówki zakładane przez lekarzy lub przedstawicieli innych zawodów medycznych.

Jednym z pierwszych pytań, jakie przychodzi do głowy osobom pragnącym założyć własną placówkę medyczną jest: Kto może założyć podmiot leczniczy?

Co to jest podmiot leczniczy?

Zacznijmy od tego, czym w ogóle jest podmiot leczniczy.

Ustawa o działalności leczniczej wyróżnia dwie podstawowe formy wykonywania działalności leczniczej:

  • podmiot leczniczy
  • praktyka lekarska, pielęgniarska lub fizjoterapeutyczna

Ta druga może być przy tym wykonywana jako praktyka indywidualna lub grupowa.

Zarówno podmioty lecznicze, jak i praktyki zawodowe należą do szerszej kategorii: podmioty wykonujące działalność leczniczą, czyli po prostu podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych.

Co do zasady więc podmiotem leczniczym jest każda placówka udzielająca świadczeń zdrowotnych, która nie jest indywidualną lub grupową praktyką lekarską, pielęgniarską lub fizjoterapeutyczną.

Jaka forma prawna dla podmiotu leczniczego?

Swego czasu pisałem o tym, jak wybrać formę prawną dla podmiotu leczniczego. We wpisie tym nie wspomniałem jednak o wszystkich możliwych formach prawnych dla podmiotu leczniczego.

Odpowiedź na pytanie, kto może założyć podmiot leczniczy, często zależy od tego, w jakiej formie prawnej miałby on funkcjonować. Podmiotami leczniczymi mogą być:

  • przedsiębiorcy – we wszystkich prawem dopuszczalnych formach,
  • samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (spzoz),
  • jednostki budżetowe,
  • instytuty badawcze,
  • fundacje i stowarzyszenia (o ile wykonywanie zadań z zakresu ochrony zdrowia jest och celem statutowym i statut pozwala na wykonywanie działalności leczniczej) i jednostki organizacyjne takich stowarzyszeń,
  • kościelne osoby prawne i jednostki organizacyjne,
  • jednostki wojskowe.

Czy trzeba wykonywać zawód medyczny?

Odpowiedź jest krótka – nie. W przeciwieństwie do indywidualnych i grupowych praktyk zawodowych, założenie podmiotu leczniczego nie wymaga od Ciebie wykonywania zawodu medycznego.

Jest w zasadzie tylko jeden wyjątek, a dotyczy on spółki partnerskiej. Istota tej spółki polega na tym, że może być ona zawiązana wyłącznie w celu wykonywania wolnego zawodu. Partnerami w spółce mogą być zatem wyłącznie osoby wykonujące wolne zawody wskazane w Kodeksie spółek handlowych, czyli np. lekarz, lekarz dentysta, pielęgniarka, położna, czy fizjoterapeuta. Jeżeli więc podmiot leczniczy miałby działać w takiej formie, musisz o tych ograniczeniach pamiętać.

Czy obcokrajowiec może założyć podmiot leczniczy w Polsce?

Cudzoziemcy mogą wykonywać działalność gospodarczą w Polsce. Oczywiście wiele zależy od tego, czy są to obywatele państw członkowskich UE oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego, czy też nie.

Nie bez znaczenia jest również status pobytowy cudzoziemca. Więcej informacji na ten temat znajdziesz >>> tutaj.

A zatem…

…kto może założyć podmiot leczniczy?

Odpowiedź jest w gruncie rzeczy dość prosta: praktycznie każdy.

Oczywiście każdy przypadek jest indywidualny i trzeba zwracać uwagę na niuanse, ale jeżeli marzysz o założeniu i prowadzeniu własnej placówki medycznej, jest duża szansa, że Ty również możesz założyć swój własny podmiot leczniczy 🙂

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:

tel.: 600 266 691e-mail: bartlomiej.achler@prawodlazdrowia.pl

Jeżeli przeczytałeś ten wpis, to wiesz, że rejestracja podmiotu leczniczego w Rejestrze Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą jest tylko jednym z etapów zakładania własnej placówki medycznej. Jest to jednak etap, na którym może spotkać Cię wiele – niespodzianek, które nie tylko skomplikują Ci życie i utrudnią rozpoczęcie działalności, a także mogą Cię narazić na niepotrzebne koszty.

Z tego wpisu dowiesz się, jakich błędów (czasem nieoczywistych)  unikać na etapie rejestracji podmiotu leczniczego w RPWDL.

🎧 Jeżeli wolisz posłuchać podcastu na ten temat, zapraszam 🙂

Błąd pierwszy – niedoszacowanie czasu na rejestrację

Często zdarza się, że trafiają do mnie Klienci tuż przed planowanym rozpoczęciem działalności. Zadbali o wszystko – o lokal, o personel, o sprzęt… Tylko nie o rejestrację w RPWDL, która jest kluczowym (choć bynajmniej nie jedynym) warunkiem legalnego rozpoczęcia działalności leczniczej.

I owszem, część urzędów wojewódzkich działa niezwykle sprawnie. Bywa, że proces rejestracji trwa zaledwie kilka dni. Nie zapominaj jednak, że nie jest to regułą. Jest duże ryzyko, że rejestracja Twojej placówki potrwa dłużej, niż zakładałeś.

Rejestracja podmiotu leczniczego powinna zakończyć się w terminie 30 dni od złożenia wniosku. I choć zazwyczaj trwa to krócej, warto dać sobie nieco więcej czasu i złożyć wniosek z odpowiednim wyprzedzeniem. Zalecam co najmniej 30 dni przed planowanym, rozpoczęciem działalności.

Błąd drugi – nieprawidłowe PKD

Powszechną praktyką jest wpisywanie w firmowych dokumentach rejestrowych kodów PKD „na zapas”. Co więcej, czasami Klienci robią to „na wyczucie”, na przykład:

Planujesz sprzedawać suplementy diety i wpisujesz PKD: PKD 47.73.Z – Sprzedaż detaliczna wyrobów farmaceutycznych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Tymczasem prawidłowy kod PKD to 47.29.Z – Sprzedaż detaliczna pozostałej żywności prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Drobiazg? Niekoniecznie. Taki błąd może sprawić, że rejestracja Twojego podmiotu leczniczego się skomplikuje. Pamiętaj, że wykonując działalność leczniczą nie możesz prowadzić:

  • hurtowni farmaceutycznej,
  • hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych,
  • apteki ogólnodostępnej ani punktu aptecznego,

W omawianym przykładzie narażasz się na zwrot wniosku i konieczność zmiany przedmiotu działalności w dokumentach firmowych. Może być to problem zwłaszcza w przypadku podmiotów wpisanych do KRS – zmiana PKD może w takim przypadku potrwać dłużej.

Błąd trzeci – „klinika” w nazwie  zakładu leczniczego lub jednostki organizacyjnej

Słowa „klinika” i „kliniczny” w nazwie zakładu leczniczego są – z pewnymi wyjątkami – niedozwolone. „Clinic” również jest na cenzurowanym. Więcej na ten temat przeczytasz >>> tutaj.

Błąd czwarty – niedozwolone lub błędne treści na stronie internetowej

Możesz zapytać – Co wspólnego ma strona internetowa z rejestracją podmiotu leczniczego? Otóż ma. Jeżeli posiadasz stronę www, jej adres podlega wpisowi do RPWDL.

Zdarza się, że urzędnik rozpatrujący Twój wniosek o rejestrację podmiotu leczniczego, zajrzy na stronę internetową placówki. MOże się to zdarzyć zwłaszcza, jeżeli urzędnik ma wątpliwości co do treści wniosku. Na Twojej stronie internetowej może znaleźć na przykład:

  • treści stanowiące niedozwoloną reklamę;
  • informacje o zakresie usług niezgodne ze złożonym wnioskiem
  • brak informacji o specjalistach lub informacje niezgodne z wnioskiem

W takim przypadku ryzykujesz zwrotem wniosku i koniecznością korekty treści na stronie internetowej placówki.

Błąd piąty – brak opłaty lub opłata w niewłaściwej wysokości

Rejestracja podmiotu leczniczego w RPWDL wiąże się z koniecznością wniesienia opłaty na rachunek właściwego urzędu wojewódzkiego. Jej wysokość zmienia się co rok. Na chwilę obecną (marzec 2022 r.) jest to 589 złotych.

Dowód uiszczenia opłaty musisz dołączyć do wniosku o wpis.

Jeżeli działasz na podstawie pełnomocnictwa (lub sam go udzielasz), dodatkowo musisz opłacić 17 złotych tytułem opłaty skarbowej. Zarówno pełnomocnictwo, jak i dowód wniesienia opłaty skarbowej musisz dołączyć do wniosku.

Błąd szósty – podpis niezgodny z reprezentacją

Jeżeli Twój podmiot działa w formie spółki, zwróć uwagę na to, jakie zasady reprezentacji obowiązują w Twojej spółce. Zdarza się, że, przykładowo, umowa spółki przewiduje reprezentację dwuosobową, a wniosek o wpis do RPWDL podpisuje tylko jeden członek zarządu.

Zanim zatem złożysz wniosek o rejestrację podmiotu leczniczego, sprawdź, jakie zasady reprezentacji ustaliłeś w swojej umowie spółki.

Błąd siódmy – nieprawidłowe kody resortowe

RPWDL opiera się na systemie resortowych kodów identyfikacyjnych. Nie wdając się w szczegóły, kody te określają m.in.:

  • formę prawną podmiotu leczniczego
  • jednostki organizacyjne podmiotu leczniczego
  • rodzaj działalności leczniczej
  • specjalności komórek organizacyjnych
  • funkcje ochrony zdrowia
  • dziedziny medycyny, pielęgniarstwa albo dziedziny mające zastosowanie w ochronie zdrowia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne

Rejestracja podmiotu leczniczego w dużym stopniu opiera się właśnie na prawidłowym zastosowaniu resortowych kodów identyfikacyjnych. Błędnie wybrane kody resortowe to najczęstsze przyczyny zwrotów wniosków o rejestrację.

Nie zaszkodzi więc przed złożeniem wniosku zapoznać się z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 17 maja 2012 r. w sprawie systemu resortowych kodów identyfikacyjnych oraz szczegółowego sposobu ich nadawania.

Powodzenia 😊

A jeżeli nie chcesz sam zajmować się procedurą rejestrową, zawsze możesz skorzystać z pomocy pełnomocnika.

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy prawnej, zapraszam Cię do kontaktu:

tel.: 600 266 691e-mail: bartlomiej.achler@prawodlazdrowia.pl